Wat is de bedoeling?

Het woord zegt het eigenlijk al.
Het is de bedoeling om zo ver mogelijk te springen. Je neemt daarvoor een harde aanloop en springt vanaf de afzetbalk in de zandbak. Er wordt streng op gelet dat je niet over de balk komt met je voet. Op belangrijke wedstrijden gebruiken ze daar een soort klei voor, waarin je heel goed kunt zien als de atleet met zijn voet over de balk is gekomen. Een stukje geschiedenis Verspringen is één van de oudste sportonderdelen die er bestaan. Onderzoekers hebben teksten ontdekt waaruit blijkt dat er in het jaar 708 voor Christus al werd vergesprongen!!

 

In die tijd droegen de atleten nog kleine gewichtjes mee tijdens de aanloop. Door de gewichtjes op het laatste moment weg te gooien, konden ze verder springen. In 1860 werden in Engeland en de Verenigde Staten de regels gemaakt die nu nog steeds gelden. Vanaf 1860 sprongen de atleten vanaf een 20 cm brede afzetbalk in een zandbak. De gewichtjes werden afgeschaft. Tot 1920 was de techniek vrij simpel. De benen werden na de afzet snel opgetrokken en weer uitgestrekt voor de landing. Tekstvak: Tussen 1922 en 1927 bedachten de Amerikanen William De Hart Hubbard en Robert LeGendre een nieuwe techniek. Bij deze techniek maken de atleten een rennende beweging in de lucht. Deze manier van springen, of manieren die hier veel op lijken, worden nu nog steeds gebruikt. De eerste wedstrijd waarbij vrouwen meededen met verspringen was in de Verenigde Staten in 1895. De eerste keer dat er op de Olypische Spelen een vrouw meedeed met verspringen was in Londen in 1948.

Wereldrecords

Het wereldrecord verspringen voor mannen is 8.95m en het staat op de naam van Mike Powell. Het wereldrecord verspringen voor vrouwen is 7.52m en het staat op de naam van Galina Chistyakova. Meet maar eens na hoe ver dit is. Deze atleten kunnen dus met gemak dwars over een straat springen!